Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Φωτιά, Πετρούλα Σίνη


Φωτιά
Φυσάει αέρας αλήτης που από τη στάχτη


αναζωπυρώνει θεριεύει αυτή τη φωτιά


ένα θάνατο σκέφτομαι το στρόβιλο ως κράχτη


Με κύματα λάβας αναπνοή αυτή, ασφυκτιά
Πετρούλα Σίνη 17/06/2012

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Πράσινα άλογα








(Πίνακας Δημήτρη Σκουρτέλη)

Ποτέ δεν κατάλαβα πως είναι δυνατόν
αυτό που έφτυνες να γλύφεις
Μια ιδέα όλα …
κάτσε με τα πράσινα άλογα
 όπως σου απάντησα στο
 «δεν μου αρέσουν τα άσπρα»
και αυτό ένα ψέμα σου επίσης
καθώς το βλέπω να καλπάζει
 πανέμορφο και αγέρωχο
ένα λάθος σου ακόμη
 αυτό  είναι που γυρνά το κεφάλι πίσω
 με το αίμα του να στάζει
αμαρτία λένε ν΄ αφήνεις  ένα άλογο λαβωμένο
 κουτσό ήταν έπρεπε να το είχες σκοτώσει

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Πέτρα




















Πέτρα

H Πέτρα αντέχει όσες φορές την πατάς γίνεται λεία


μικραίνουν βέβαια οι αντιστάσεις της λίαν καλώς 

 τότε είναι που γίνεται λεία στα χέρια σου …


τα στοιχήματα για το πόσο μακριά θα τη ρίξεις δίνουν και παίρνουν


γελάς σαν μικρό παιδί για τις σβούρες που κάνει στριφογυρίζοντας στον αέρα


όσο βρίσκεται ψηλά σχηματίζει κυκλικό χορό στο νερό


όσο ο ούριος άνεμος φυσά είναι και πιο εύκολο το πήδημα


την χαίρεσαι όσο διαρκή το μέτρημα …


κάποτε παρασύρεται και πέφτει στα βαθιά

Τέλος στο παιχνίδι!

Σιγά να μην πας στο ταξίδι που την έστειλες … διαλέγεις άλλη…

ως ελαφρόπετρα θέλετε να βγει ξανά στην επιφάνεια 

χωρίς τις ανάσες της στη νεκρική σιωπή… 

τότε το άψυχο δέρμα ξεκολλά μαζί της

Πετρούλα Σίνη 4/6/2012


Στη ροή του κύκλου

George Ferris wheel


  σαν ροντέο   έχει περάσει η ζωή μου, 

καταστάσεις επαναλαμβανόμενες, 

μόνο που η ροή του ποταμού 

δεν γυρνά  για να με πάει πίσω ... 

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Διαίσθηση του άπιαστου γαλάζιου του ουρανού και της θάλασσας ---- Α different greek tango








Mας βλέπουμε με τη σκέψη μας

αυτή τη διαίσθηση του άπιαστου γαλάζιου

του ουρανού και της θάλασσας που μας ταξιδεύει, 

νεκρές είναι οι λέξεις μπροστά στις ανάσες ζωής... 

οι ποιητές τις καρφώνουν* επιδεικτικά να μην τις πάρει ο άνεμος 

κι όμως τα καλύτερα ποιήματα γράφονται με τον θυελλώδη πόνο της απουσίας 

για ακόμα μια εκτέλεση στο βωμό των άσπρων σελίδων 

περιμένουν ένα ηλιοβασίλεμα να βάψει με κόκκινο 

όσο θα παίζει η μουσική ένα τάνγκο για δύο 

να χορεύουν τα γράμματα με έκσταση δίνοντας κάθε ρανίδα αίματος... 

όσο διαρκή ένας καφές που πρέπει να τον πιεις πρώτον 

πριν να βάλεις στο στόμα σου το γλυκό, 

να κεράσεις ένα κόκκινο κρασί 

με μέθη να διασκεδάσεις την μαγεία της στιγμής 

κι ύστερα αφήνοντας την αγκαλιά του διαβάσματος που μόλις άρχισε 

να δεις να κόβονται τα φτερά του πετάγματος 

πέφτοντας απότομα στο βυθό του φαύλου κύκλου των σκέψεων 

μ'ένα χαστούκι σιωπής στις νότες 

και με διαταγή στα κύματα να κοπάσουν το ταξίδι τους στο όνειρο... 

©Πετρούλα Σίνη (Betty Sini) 01/06/2012



*"Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις Να μην τις παίρνει ο άνεμος."

 Μανόλης Αναγνωστάκης